Urocze życie

Przeglądamy kolorowe magazyny pełne pięknych wnętrz i pięknych ludzi w tych wnętrzach. Bogaci, dobrze ubrani, uśmiechają się białymi uśmiechami i pokazują swoje marmurowe kuchnie zrobione na wymiar, ogrody szyte na miarę, salony pełne pamiątek z egzotycznych podróży.
Piękne, urocze życie.
Dostatnie. Obfite. Spełnione.

Podglądamy innych w ich super samochodach, z których wyskakują odziane w mundurki dzieciaki, uczniowie prywatnych szkół, w których czesne to prawie średnia krajowa, czy miesięczna pensja przeciętnego Kowalskiego.

Bogacze. Wiodą niezwykłe, interesujące, urocze życie, myślimy.
I tracimy w ten sposób mnóstwo naszej życiowej energii.

Ponieważ, pomijając oczywiście patologię i skrajności, właściwie wszystkie mamy urocze życie. Nie zawsze o tym pamiętamy, szczególnie, kiedy oglądamy życie innych kobiet. Gazety, blogi, instagram, facebook, wszędzie widzimy tylko urocze życia uroczych kobiet.

Zapominamy, albo nie wiemy, że za tymi uśmiechami kryją się czasami wielkie dramaty.

Oto piękna kobieta jest bita przez swojego męża, aktora filmowego, kobieta, której dziecko zostało potrącone przez pijanego kierowcę i nie odzyskuje przytomności, kobieta, która nie mogła mieć dziecka, a gdy wreszcie zaszła w ciążę, wykryto u niej śmiertelną chorobę, bardzo znana kobieta, której równie znany mąż zdradza ją nagminnie i upokarza, kobieta, której bogaty mąż zostaje skazany na więzienie za malwersacje finansowe- przypomina nam o nich w swojej książce Sarah Breathnach.
Czytam i wiem.

Pomimo tego, że czasem coś idzie źle.
Czasami nie jest tak, jakbyśmy sobie tego życzyły.
Czasami mamy dość, bo hipoteka, kredyt we frankach, chora teściowa wymaga opieki i zamieszkuje z wami, córka lub syn wymaga szczególnej uwagi, ponieważ kolorowo i buntowniczo dojrzewa, ponieważ...

Każda z nas ma swoje ponieważ.
W życiu każdej z nas zdarzają się trudne okresy. Które prędzej, czy później mijają. Przychodzą dobre dni.
Doceńmy to, co mamy. Związki, dzieci, domy, zmywarki, samochody, siatki pełne dobrego jedzenia niesione przez nasze zdrowe ręce dla naszych zdrowych najbliższych. Mamy tak wiele.

Stawiam wazon z kwiatami na stole. Myję brzoskwinie i śliwki, wrzucam do turkusowej miski i podaję córkom. Gotuję dobry obiad, wieszam pachnące pranie, robię przemeblowanie w salonie i cieszę się moim uroczym życiem. Niedoskonałym.

Ale uroczym. I moim.

Ten wpis zawiera lokowanie produktu, tak to się mówi?
Jest nim mój salon. Pomalowany i przemeblowany. Powstał bez współpracy z jakąkolwiek firmą.

Spędzamy w nim urocze poranki, popołudnia i wieczory.

Stół i krzesła to nowy nabytek. Kupiliśmy je na starociach, w sklepie na Pomorzu. Czekają na pomalowanie i nową tapicerkę, ale postanowiłam nie czekać z pokazaniem Wam ich na blogu. Nie wiem, kiedy przyjdzie na nie czas i natchnienie.

Kiedyś w miejscu kredensu stała sofa. Teraz znalazła miejsce po przeciwnej stronie salonu.

Sofa i Mania w wakacyjnym, lekko rozmemłanym wydaniu. Mamy wszakże upragnione upały.

Komoda z TV została na swoim miejscu. Wielki telewizor, którego nie znoszę już niedługo wybędzie, ponieważ rezygnujemy ze wszystkich programów. Telewizji nie oglądamy w ogóle. We wrześniu kończy się umowa i zdecydujemy się chyba na Netflix. Macie? Polecacie?

                                                                Pozdrawiam z mojego nowego salonu!
                                                                              Do napisania!